پمپهای شلنگی، پمپهای جابجایی
مثبتی هستند که در طول دهه‌های اخیر به آرامی جایگاه ویژه‌ای در معادن به خود
اختصاص داده‌اند، زیرا توانسته‌اند با توجه به محیط معادن و کارخانجات فرآوری مواد
معدنی، بازدهی بالایی نسبت به سایر پمپ‌ها داشته باشند و اطمینان صنعتگران را جلب
نمایند. در ادامه برخی از مزایای پمپهای شلنگی ذکر شده و در بعضی موارد مقایسه با
پمپهای سانتریفیوژ انجام شده است.
- پمپهای شلنگی قادرند به راحتی
اسلاری با درصد جامد بیش از 40 درصد را جا به جا کنند و نسبت به دانه بندی ذرات
حساس نیستند؛ اما پمپهای سانتریفیوژ در درصدهای جامد بالا، استهلاک شدیدی دارند.
- پمپهای شلنگی قابلیت انتقال
اسلاری‌های غلیظ، ویسکوز، ساینده و خورنده را دارند بدون اینکه قطعات داخلی پمپ
مستهلک شوند.
- پمپهای شلنگی قدرت مکش بالایی
دارند .( 0.8- بار)
- در پمپهای شلنگی تغییرات دبی
بصورت خطی بوده و بنابراین می‌توان از آنها به عنوان دوزینگ پمپ استفاده کرد.
- به دلیل سرعت پایین پمپهای
شلنگی در فرایند پمپاژ، جریان سیال در شلنگ بصورت آرام بوده که در نتیجه می‌توان
از پمپهای شلنگی جهت انتقال مواد حساس به تنش برشی استفاده کرد.
- پمپهای شلنگی
نیاز به سیستم آب بندی ندارند و به این ترتیب بخشی از هزینه‌ها کم می‌شود.
- پمپهای پریستالتیک (شلنگی) خودمکش
هستند ولی پمپهای سانتریفیوژ خود مکش نیستند؛ بنابراین پمپهای شلنگی برای تخلیه اسلاری
از چاله برتری دارند.
- قابلیت راه اندازی پمپ در هر دو
جهت وجود دارد و این برگشت پذیر بودن بهترین روش برای از بین بردن بلوکه‌های ایجاد
شده در مسیر مکش است.
- هزینه تعمیر و نگهداری اندک؛ بسیاری از اسلاری‌ها بشدت
ساینده و خورنده هستند و در نتیجه در پمپهای سانتریفیوژ در مدت زمان کوتاهی
پروانه و کیسینگ دچار خوردگی می‌شوند و نیاز به تعویض دارند؛ اما در پمپهای شلنگی
تنها قطعه در تماس با سیال، شلنگ بوده و از آنجاییکه پمپهای شلنگی در صورت طراحی
و تولید دقیق نشتی داخلی و خارجی نیز وجود نخواهد داشت، لذا هیچ یک از قطعات پمپ
دچار سایش و خوردگی نخواهند شد.
- پمپهای
شلنگی در مقایسه با پمپهای سانتریفیوژ به توان کمتری جهت انتقال اسلاری نیاز
دارند؛ بنابراین مصرف انرژی کمتری خواهند داشت.
جهت
کسب اطلاعات بیشتر در خصوص پمپهای پریستالتیک به سایت شرکت پارس حسگر پاژ به آدرس www.ParsHesgar.com مراجعه فرمایید.